به کجا می رویم ؟!!!

درود

باز در پست جدید می خوام مطلبی بیان کنم که شاید قابل فکر کردن باشه. چیزی که خودم درگیرش شدم!

در رابطه با جامعه و تاثیرات اون بر روی همه ی افراد جامعه که توی طولانی مدت چه بلاهایی میتونه سر افراد بیاره. میدونین که هیچ مرگی راحتر از مردن توی خواب و اونم با گاز نیست. چون آروم آروم کار خودشو میکنه و شما اصلا متوجه نمیشید که دارین میمیرین! اول از اینکه این گفته خودمو شروع کنم باید بگم که اول معنی آزادی رو بفهمیم و منظور خودمونو از آزادی بیان کنیم. آزادی در چی؟ حالا اینو میزارم به عهده درک هر فردی. میرم سراغ حرفی که میخوام بزنم 

برای خوندن مطلب به ادامه مطلب برید . . .

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خیلی بارها شده که پای صحبت پدرها ، مادرها ، پدربزرگ ها ، مادربزرگ ها و دیگر افراد سن و سال گذشته خودتون نشسته باشید و از داستانهای اونا در مورد اینکه قدیم توی دورانی که حجاب رو تکذیب میکردن و می خواستن فرهنگ اروپایی رو توی ایران پرورش بدن چی سختی هایی کشیدن. شاید عده ای این شکلی نبودن اما باید قبول کنیم افرادی که خواهان حجاب بودن در اون زمان بیشتر بودن. توصیف فضای اون زمان این شکلی میشه که توی دورانی که حکومت پادشاهی بود و هرچه شاه میگفت انگار که امر خدا بود و قانون های بسیار جدی و خان و رعیتی بود. تصور کنید که توی تمام مشکلات اون زمان همه حاضر به تحمل هر گونه سختی بودند تا حجاب خودشون رو داشته باشند و حتی پیش میومد که زمان های طولانی زن ها از خونه های خودشون بیرون نمی اومدند بیرون. مادربزرگ خود من تعریف می کرد که یه روز کاسه ای آشی در خونه همسایه می برد و آژانی از کوچه رد می شد که دید مادربزرگ من چادر به سر دارد و سریعاً چادر اونو از سرش برداشت و رفت و مادربزرگ من به اجبار کاسه ی آشو خالی میکنه و روی سرش میذاره و به خونه بر میگرده.

نمی خوام سرتون رو درد بیارم در کل حرفم این بود که اون زمان با چنین شرایطی مردم کاری رو که به دلشون خوش می اومد انجام دادن و کسی نتونست جلوشونو بگیره!

حالا میاییم در مورد زندگی یه زن 30 – 35 ساله حرف میزنیم:

معمول زنهایی که در این سن می بینیم لباسهای عادی و بدور از هرگونه جلف گرایی هست، چادر پوش توی این مرحله سنی کمتر به چشم می خوره اما تیپهای آنچنانی هم دیده نمیشه. این هم زنی هست که در دوران جنگ بزرگ شده و با آن آرمان های والای آن زمان که مملکت شورو حیاتی دیگه داشت بزرگ شده و کم و بیش دوران انقلاب رو به خاطر داره.

بزارید این میان مطلب این را هم بیان کنم تا دچار اشتباه نشید. من حرفم به هیچ وجه در رابطه با پوشش اسلامی و اینکه خوب هست یا بد، نیست. به هیچ عنوان من هیچکدوم از این پوشش هارو نمی خوام گوش زد کنم مطلب چیز دیگریست.

حالا می رسیم به یه دختر دورو بر بیست سال حالا یه خورده کمتر ، یه خورده بیشتر. این دسته از خانم ها اصلا که دیگه نیازی نیست من توضیح بدم. واقعا سعی میکنن بهترین لباسهای ممکن رو بپوشن جوری که تک باشن حق هم دارن چون : 1. سنشون اقتضا میکنه و 2. جامعه با مد پیش میره و نمیشه جلوی اینو گرفت. بازم میگم من اصلا کاری به اعتقادات ندارم و حرف سر چیز دیگه ای که میگم. دخترهای این سن و سال زیاد مقید به گفته های دینی و پوشش اسلامی و محرم و نامحرم ندارن و همونجور که هممون می بینیم خیلی از اونها مورد وحشیگری جامعه و نظام ما میشن که واقعا توهین آمیز هست و باید به اعتقاد هرکس احترام گذاشت. کجای حرفهای خدا صحبتی از این است که من شما را به بهشت میبرم حتی اگر شده به زور؟!!!!!!!!!!!

حالا اینجا نتیجه بحثمو میگم:

توی زمان گذشته که با ضرب ، زور و کتک چادر از سر زن ها میکشیدن چه جوری زن های جامعه با مسئله مقابله کردن؟ زن هایی که بچه های جنگ بودن و خیلی چیزهارو دیدن چجوری نسبت به دین و پوشش اسلامی خو گرفتن و دخترهایی که دست پرورده انقلاب ناب اسلامی و جمهوری اسلامی بودن چجوری با دین خو گرفتن؟ فکر میکنید چه چیز باعث شد که هر کدام به سمتی برند؟ چی شد که با ضرب باتوم چادر از سر میکشیدند در زمان کفار همه مسلمان شدند و حال که با ضرب باتوم همه را مجبور به پوشش میکنند نمیتوانند؟ اشکال از کجاست؟!!!

شما می دانید؟

(این مسئله هیچ ربطی به زن یا مرد بودن نداره و توهین به کسی نبود فقط مثال بود. اگه ذهنتون باز باشه مطلب رو میگیرید)