ایام عید خود را چگونه گذراندید؟!!!

به نام خداوند بخشنده مهربان

ما در تعطیلات عید سال 1391 بسیار خوش گذراندیم. لحظه سال تحویل خود را، با تمام همشهریان عزیزمان که در میدان بزرگ شهر بودند خوش گذراندیم. به ما خیلی خوش گذشت زمانی که همه با هم رقص و پایکوبی می کردیم. دستان یکدیگر را گرفته بودیم و با عشق به همدیگر نگاه می کردیم و از ته دل می خندیدیم. به همدیگر گل می دادیم و شیرینی، هیچکس غمی نداشت. مطمئن بودم که هرکس ما را میدید حسادت می کرد که ما تا این حد شاد هستیم و همدیگر را دوست داریم. آن شب تا نیمه های شب همه مردم شانه به شانه همدیگر خوش بودند و به هم محبت می کردند.

وای که چقدر خوش گذشت به ما !

به ادامه مطلب بروید . . .

روز آینده ما با هواپیمای تازه ای که خریده بودند همگی با خیال آسوده و به دور از این فکر بد که احتمال نرسیدمان به مقصد چند درصد است سفر خودمان را شروع کردیم و به تمام نقاط دنیا سفر کردیم. وای که چقدر ترکیه زیبا بود. ساحل بسیار قشنگی داشت بعد به سمت اروپا رفتیم و از زیباترین شهرهای آن به مانند پاریس دیدن کردیم و عکس گرفتیم. بعد از حدود 5 روز گردش به تمام نقاط زیبای دنیا به کشور پاک و آزاد ایران برگشتیم و گفتیم درست است هزاران بار جاهای دیدنی ایران را وجب به وجب دیده ایم اما بس نیست پس تصمیم گرفتیم با اجاره کاروانی تمام ایران را هم برای چندمین بار بگردیم. وای که چقدر بناهای تاریخی سالم و زیبا در ایران وجود دارد. بناهای که هرگز کسی نگذاشته دست خوش گذر زمان و وحشی گری های مردم بد بشود. دیگر چه بگویم از طبیعت دل انگیز، طبیعتی که هرگز از دیدن آن سیر نمیشویم، طبیعتی که در هیچ نقطه ی دنیا دیده نمی شود، جنگل های زیبا و تمیز، سواحل عالی و تمیز، رودخانه های زلال و دریاچه های پر آب که بی مانند به دریا نیستند. خدای من دارم از هوش میرم از این همه نعمت و ویژگی های بارز کشور عزیزم. بعد از تمام گشت و گذارها بی هیچ خستگی به شهرمان برگشتیم و برای اینکه هنوز از تعطیلات روزهای باقی مانده بود تصمیم گرفتیم فکری برای سرگرم شدنمان بکنیم. ابتدا به موزه ی شهرمان رفتیم. به هیچ عنوان نمی توانم وصف کنم از زیبایی به تصویر در آوردن گذشته مان که ما چه قدمت فرهنگی داشته ایم و چه بزرگ مردانی داشته ایم که با اسم تک تکشان آشنا شدم و دودمان تمام امپراطوری های ایرانم را دیدم. بسیار دقیق تاریخ سه هزار و خرده ای سال ایران را به تصویر کشیده بودند جوری همه با غرور و لذت به تمام تصویر های روی دیوار نگاه می کردند که قابل گفتن نیست. روز بعد به سینما رفتیم و به سختی از بین تمام فیلم های محشری که روی سر در سینما ها بود یک فیلم را انتخاب کردیم و با اشتیاق به داخل سینما رفتیم و تا آخر فیلم را نگاه کردیم. وای که تا حالا توی عمرم فیلمی به این زیبایی ندیده بودم. روز بعد که روز13 بود شاید از هر روزی در سال برای ما با ارزشتر و زیباتر بود. دوباره به مانند همیشه با تمام مردم شهرمان به سبزترین نقطه شهرمان رفتیم و در طبیعت با صفا و تمیز آنجا همگی با هم بازی های مختلفی می کردیم و خوردنی های زیادی بود که همگی از آنها چشیدیم. در میانه های روز بود که با صدای موسیقی بلندی تمام آدم های آنجا از کوچک گرفته تا بزرگ همگی رقصیدند و رقصیدند تا از پا افتادند و بعد خودمان را آماده کردیم برای نهار که سفره ی بزرگ و رنگی پهن کردیم. بعد از نهار و با کمی استراحت باز همگی با بازی های مختلف خودمان را سرگرم کردیم زن و مرد ، بزرگ و کوچک همگی با یکدیگر خوش بودن و از دنیا آزاد. تک تک لحظات آنروز در ذهنم رژه می روند و تا آخر عمر در یاد هممان می مانند.

فقط در پایان نمیدانم که آیا تمام این نوشته هایم را بخوانم یا باز هم پاره کنم. چون مادرم گفته است دروغ کار بدیست و دروغگو دشمن خداست !!!

دلت که می لرزید من با چشام دیدم

تو زل تابستون چقد زمستونه

هوا گرفته نبود دلم گرفت اونشب

به مادرم گفتم هنوز بارونه

قطار رد شد و رفت مسافرا موندن

مسافرا که برن قطار میمونه

تو برف بارونی قطار قلب منه

قلب شکسته من تو برف مدفونه

دونه به دونه غمی ریل به ریل شبم

غم توی خونه ی من هر شب و مهمونه

بگو شب بخوابه من بیدارم

من شب و زنده نگه می دارم

یک شب که سردم بود به ماردم گفتم

هوا که سرد میشه یاد تو میوفتم

طفلی دلش لرزید دلش دوباره شکست

تو زل تابستون تو کوچه برف نشست

مسافرا شعرن تو برف و بارونی

قطار قلب منه چشم تو پنجره هاش

پنجره ها بستن مسافرا خستن

ببار تا دم صبح به فکر هیچی نباش

دونه به دونه غمی غصه به غصه شبم

کاشکی یروز صبح شه کاش فقط ای کاش

کاش فقط ای کاش !